Op vrijdagmorgen 11 november trok ik mijn wedstrijdschoenen aan in Ploegsteert voor de 21km tijdens de Course du Souvenir. In 2007 werd ik er 9de, in 2013 7de en in 2015 finishte ik er als 4de. Elk jaar komen er enkele sterke Afrikanen aan de start alsook enkele sterke belgen. Dat was dit jaar niet anders. Voor mij was het opnieuw een test na een mindere periode door blessures en slechte bloedwaarden. In tegenstelling tot de cross in Waregem van vorige zondag wou ik deze keer mijn conditie testen op een lange afstand. Er stond nog een strakke wind, maar de zon was van de partij en dat maakte er aangenaam loopweer van.

Ik startte niet te snel, maar zocht meteen een goed tempo dat ik de eerste kilometers vlot kon blijven aanhouden. Drie Afrikaanse atleten en onze eigen Abdelhadi El Hachimi liepen meteen van ons weg. De eerste kilometer ging bij ons in 3'04". Stefan Van den Broek plaatse een versnelling, want na 1,5km waren er vijf premies te verdienen en Stefan pakte zo nog de vijfde premie mee. Na drie kilometer liep ik het gaatje naar Stefan dicht me in mijn spoor Jeroen Hendrikx, Michaël Brandenbourg en Ward Oosterlinck. Net nadat we terug bij Stefan kwamen aansluiten haalde we ook de Burundees Onesphore Nkunzimana bij en zo liepen we met een groepje van zes atleten voor de vierde plaats. Voor ons liepen twee Kenianen en Abdelhadi El Hachimi.

Eigen tempo na 8km
Samen met Jeroen Hendrikx knapte ik in de beginfase het meeste werk op in onze groep. De wind blies in het nadeel. Ook hadden we niet veel plaats om de lopers van de 8km voorbij te steken. Zij waren twintig minuten voor ons vertrokken. Gelukkig kwam Jan Vijverman (coach van Ward Oosterlinck) voor ons fietsen om de lopers van de 8km te waarschuwen dat we eraan kwamen. Na 5km klokten we 15'40". Even later begonnen we aan een lange beklimming. Na zo'n 7km zat de beklimming erop en ik liet me wat afzakken. Het tempo ging iets de hoogte in en ik kreeg het wat moeilijker. Na 8km moest ik de rol lossen. Op hetzelfde moment moest ook Ward Oosterlinck een gaatje laten. Na 10km kwam ik als 8ste door na zo'n 31'40".

Ik merkte op dat Nkunzimana ook gelost was en ik haalde hem net voor het twaalf kilometerpunt bij. Ik nam meteen over en we begonnen aan een onverharde strook van zo'n kilometer. Net na het verlaten van deze strook stond de Burundees even aan de kant. Ik begon zo als 7de aan de laatste 8km. Het was afzien, maar stilvallen deed ik niet echt. Intussen was mijn Adidas-maatje Stefan Van den Broek gelost bij Michaël Brandenbourg en Jeroen Hendrikx. 

Spannende slotfase
Na 14km volgde nog een onverharde strook met op het einde een korte pittige helling. Nadien ging mijn tempo terug naar 3'10"/km en ik naderde op Stefan. Pas na 19km kon ik bij Stefan aansluiten. Michaël was intussen van Jeroen weggelopen. Tijdens de laatste twee kilometer kregen we de wind opnieuw vol tegen en daardoor zakte het tempo opnieuw een beetje. Bij het ingaan van de laatste kilometer plaatste Stefan een versnelling, maar ik kon blijven volgen. Het viel opnieuw wat stil en we liepen zij aan zij verder richting de finish. Met nog zo'n 300m te gaan besloot ik mijn eindsprint in te zetten en met succes. Ik liep zo als 6de door de finish in een tijd van 1u07'03" ofwel maar 20 seconden trager dan vorig jaar. Dit is dan ook een opsteker en geeft me vertrouwen voor de rest van de winter. Ik heb tijdens de wedstrijd enkel mijn hiel wat gevoeld, maar het hinderde me alvast niet. 

Tot slot wil ik nog alle supporters bedanken en in het bijzonder mijn vader die me met de fiets bijstond. 

Top-10 
1. Thomas Muke Kropp 1u02'36"
2. Yano Abraham Kipkemoi 1u05'06"
3. Abdelhadi El Hachimini 1u05'37"
4. Michaël Brandenbourg 1u05'53"
5. Jeroen Hendrikx 1u06'09"
6. Stijn Fincioen 1u07'03"
7. Stefan Van den Broek 1u07"08"
8. Ward Oosterlinck 1u08'10"
9. Onesphore Nkunzimana 1u08'44"
10. Francois Clais 1u08'44"

​

 Op zondag 6 november trok ik nog eens de spikes aan op de Waregemse Hippodroom. Ik won er in 2002, 2004 en 2005 bij de seniors. Dit jaar kwam ik aan de start bij de masters en junioren. Door mijn een mindere periode door blessure en slechte bloedwaarden wou ik vooral mijn conditie testen in Waregem en natuurlijk een dieper gaan dan op training.

Ik nam een goede start en dook als 2de het veld in na mijn clubmakker Stijn Vandevelde. Ik nam al snel over en zo liep ik reeds na enkele honderden meters op kop van de wedstrijd. Er stond een strakke wind en dat maakte het alvast extra pittig. We moesten vijf ronden afleggen of zo'n 7,2km. In de eerste ronde drongen Henk Vandermeersch (AVR) en Arnaud Lecoeuche (JSMC) nog aan, maar al snel kon ik een kloofje slaan. Elke ronde werd mijn voorsprong groter. In de laatste ronden kon ik de wedstrijd controleren en zo won ik de wedstrijd na 23'09". Henk Vandermeersch (23'34") kon in de laatste honderden meters Arnaud Lecoeuche (23'39") van zich afschudden en zo lag het podium bij de masters vast.

Ik kijk alvast tevreden terug op deze wedstrijd. Ik had wel wat last van de onderrug, maar voor de rest weinig last gehad van mijn achillespees en hiel. Ik had het gevoel nog wel enkele ronden te kunnen blijven lopen en dat is toch een opsteker. Ik weet nog niet of er nog enkele crossen zullen volgen deze winter, want ik werk opnieuw heel wat wedstrijden op de weg af. Tot eind december nog vooral in eigen streek, maar na Nieuwjaar trek ik vooral naar Nederland. (foto's: Johan Heytens)

Vice-Europees M35 kampioen halve marathon
Het jaar 2016 was tot nog toe een jaar met heel wat mooie prestaties, maar ook een jaar met heel wat blessureleed en gezondheidsproblemen. Ik behaalde in Duffel de Belgische titel bij de masters M35 op de 10.000m en dat bij tropische omstandigheden. Daarna trok ik naar het Europees kampioenschap halve marathon in het Portugese Monte Gordo. Ik maakte er de wedstrijd, maar na 18km moest ik mijn meerdere erkennen in een Portugees met Afrikaanse roots. Ik werd zo mooi vice-Europees kampioen. Met het Belgische team met daarbij Alexander Diaz Rodriguez en Davy Acke werden we wel Europees kampioen voor Spanje en Portugal. Ik won de 10km van Dwars over de Mandel in Roeselare en ik won voor de vijfde maal de marathon tijdens de Nacht van West-Vlaanderen in Torhout. Ik won er de afgelopen jaren ook al tweemaal de halve marathon. Ik sukkelde toen al met een pijnlijke hiel en een pijnlijke achillespees. Ik kon tijdens de zomermaanden wel trainen, maar de blessures bleven me hinderen. Ik begon daarna nog last te krijgen van een lopersknie.

Dwars door Aartrijke
Begin augustus besloot ik dan maar twee weken niets te doen en mijn lichaam wat rust te gunnen. Ik begon opnieuw rustig op te bouwen, maar de pijn aan de hiel en de achillespees bleven. Het duurde wel lang voor ik opnieuw het goede gevoel te pakken had op training. Een bloedonderzoek toonde aan dat mijn rode bloedcellen, hemoglobine en hematocriet bijzonder laag stonden. Wedstrijden waren nog niet aan de orde. Eénmaal maakte ik een uitzondering. Eind september vond de eerste editie plaats van Dwars door Aartrijke. Ik maakte deel uit van de organisatie en wou bijzonder graag van start gaan. Pas op de dag zelf besliste ik om te starten. Ik wist uiteindelijk de wedstrijd te winnen. Op een zware omloop en bij een bijzonder strakke wind liep ik naar 31'40" op de 10km.

Stap voor stap richting topconditie
Nadien bouwde ik voorzichtig verder op. Het ging echt moeizaam, maar stap voor stap kom je er ook en ik wist dat ik geduldig moest zijn. De laatste weken begint het eindelijk te beteren. De pijn aan de hiel en de achillespees blijven wel, maar is te verdragen tijdens het lopen. Ik kijk er wel naar uit om opnieuw volledig pijnvrij te kunnen trainen. Ik kan zes keer per week trainen, maar meer trainen is momenteel niet aan de orde.

Start winterseizoen
Komende zondag trek ik normaal de spikes aan in Waregem voor de traditionele opener van het West-Vlaamse crossseizoen. In 2002, 2004 en 2005 wist ik te winnen op de Waregemse Hippodroom. Benieuwd wat het zondag zal geven. De junioren, de seniors en de masters starten dit jaar blijkbaar samen. De junioren en de masters lopen wel één ronde van 1.300m minder. Op vrijdag 11 november kom ik opnieuw aan de start van de halve marathon in Ploegsteert. Na deze wedstrijden volgt opnieuw een bloedanalyse alsook een lactaatmeting.

Na de marathon van Berlijn nam ik een rustperiode. Daarna probeerde ik opnieuw het plezier terug te vinden op training. Ik deed dan ook trainingen waar ik zin in had tijdens de eerste weken. Vanaf november begon ik opnieuw op een schema te trainen. Er volgde een lactaattest om de trainingszones correct te bepalen en zo waren we opnieuw met volle moed vertrokken.

Mijn eerste wedstrijd van het winterseizoen was de halve marathon in Ploegsteert op 11 november.

​Later meer ...

Ik keek enorm uit naar de marathon van Berlijn op zondag 27 september 2015. Ik had mijn trainingen zeer goed kunnen afwerken al was het goede gevoel al een tijdje weg. Dit komt wel vaker voor tijdens de laatste weken van zo'n zware voorbereiding. Ik panikeerde alvast niet.

Heel wat atleten verkozen Berlijn met het oog op een selectie voor de Olympische Spelen in Rio in 2016. Het weer viel goed mee en de concurrentie was ook talrijk aanwezig. Nu enkel hopen op goede benen. Tijdens de eerste kilometers was het gevoel al niet goed, maar ik nestelde mij een een compacte groep. Na 5km kwamen we 15'59" door en na 10km 31'59". Ik zat op schema voor een eindtijd van 2u15'. Ik denk dat we nog met een groep van zo'n 20 atleten waren.

Ik begon het echt al moeilijk te krijgen en dat was niet normaal, want dit tempo liep ik op training zonder probleem. Na zo'n 12km moest ik de groep laten gaan en kwam ik alleen te zitten. Af en toe kwam er eens een atleet of enkele atleten mij voorbij, maar echt aanpikken lukte niet. Na 15km klokte ik 48'30". Een verval van zo'n 6" per kilometer ten opzichte van de eerste 10km.

Ik dacht er echt aan om de wedstrijd te staken, want het ging van kwaad naar erger. Mijn benen voelden bijzonder zwaar aan en ik kon geen vuist meer maken. Ik had voor het eerste een energy gel van Etixx voorzien na 20km en daar keek ik dan ook naar uit. Na 20km kwam ik door in 1u05'57". Ik was echt stilgevallen, want ik liep slechts 17'27" op de laatste 5km. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Het energy gelletje gaf me wel een boost en het begon wat vlotter te draaien. Halfweg kwam ik 1u09'42" door. Een tijd onder 2u20' zat er nog in probeerde ik mezelf moed in te spreken. Intussen naderde de kopgroep van de dames met hun tempomakers. Ik kwam 1u22'56" door na 25km of 16'59" voor de laatste 5km. Intussen kon ik mij optrekken aan de eerste dames. Ik probeerde zolang mogelijk van hun gezelschap te profiteren. Ik had wel wat pech dat ze steeds sneller begonnen te gaan. Na 30km stond de klok op 1u39'42". Ik liep dus 16'46" over de laatste 5km. Ik kwam dus opnieuw wat in mijn ritme, maar het bleef zwaar. Net voor het 35km punt moest ik de eerste twee dames laten gaan. Ik was weer op mezelf aangewezen.

Na 1u56'24" kwam ik door aan het 35km punt. Goed voor 16'42" voor de laatste 5km. Ik had me toch een beetje kunnen herpakken. Ik zat op schema voor een eindtijd van 2u20'. De laatste kilometers waren opnieuw zwaarder. Gelukkig ben ik mentaal sterk en kan ik op karakter heel veel. Na 40km zag ik 2u14'07" staan. Ik snelde mijn laatste 5km af in 17'43" of mijn traagste 5km van de wedstrijd. Ik verloor plots een volledige minuut ten opzichte van de vorige 5km. Toen ik door de Brandenburger Tor liep kon ik wel nog versnellen, maar veel kon ik niet meer goedmaken. Ik finishte teleurgesteld in 2u21'34". Mijn 5de snelste marathontijd uit mijn carrière. Ik werd hiermee 59ste. 

Ik kon mijn tranen na de finish niet bedwingen. Ik had hier zo naar uitgekeken, zo hard naartoe gewerkt, heel wat opofferingen voor gedaan en dan heb je op de dag van de waarheid een slechte dag. Dit kwam bijzonder hard aan. Zeker als ik de topprestaties van Koen, Florent en Willem hoorde. Hen was het wel gelukt om een topprestatie te leveren. Met bijzonder slechte benen toch nog 2u21' lopen is hoopgevend. Ik hoop toch ook eens superbenen te hebben tijdens één van mijn volgende marathons, maar die krijg je natuurlijk niet op bestelling. Zo'n momenten maken je sterker, maar laten je ook achter met heel veel vragen. Tijdens het voorjaar liep ik zonder voorbereiding 2u25' in Londen en nu met bijzonder slechte benen 2u21'. Een bewijs dat ik als marathonloper toch sterker ben geworden.

Het is al een hele tijd geleden dat ik nog een nieuw bericht heb gepost op mijn blog. Intussen ligt het zomerseizoen al een tijdje achter de rug en zijn we reeds begonnen met het winterseizoen.

In aanloop op de marathon in Berlijn liep ik op zondag 16 augustus de 10 mijl van Middelkerke. We moesten twee ronden afwerken. De eerste helft van de ronde kregen we de wind vol tegen langs de Kustbaan. In de tweede helft van de ronde liepen we door het mooie Domein Raversyde. Met daarbij ook een aantal kilometers door de duinen en dat was ook wel pittig. Tijdens de eerste kilometers had ik nog wat steun van een jonge Waalse triatleet die de 8km liep. Na zo'n 4km ging ik op mijn eentje verder. Ik won uiteindelijk de wedstrijd in een tijd van  51'03".

Enkele dagen later trok ik met Alexander Diaz Rodriguez, Paul De Zutter en Tom Meire naar Ertvelde voor het open PK 10.000m van Oost-Vlaanderen. Het weer was echt perfect en er waren veel atleten van de partij. Ik zou Paul op sleeptouw nemen voor een tijd onder de 32'. We vertrokken op het schema voor 31'40". In mijn spoor kreeg ik heel wat atleten en dat was wel mooi om te zien. Andere atleten naar een goede tijd loodsen is altijd leuk. Paul gaf een heel goede indruk en halfweg kwamen we ongeveer 15'48" door. Na 6km gaf Paul aan dat hij sneller kon. Hij realiseerde een fantastische tijd van 31'26". Ik kwam binnen in 31'25" : ) en moest dus sneller lopen dan gedacht. Ik was ontzettend tevreden met de prestatie van Paul. Nooit gedacht dat hij ooit tot zo'n prestatie in staat zou zijn.

Op zondag 6 september stond de Tilburg 10 miles op mijn programma. Ik startte vlot mee met de kopgroep met daarin opnieuw heel wat Afrikanen en de betere Nederlander en belgen. Na zo'n 2km moest ik de rol lossen. Ik haakte aan bij Regis Thonon, maar het was afzien in zijn spoor. Ik had echt een slecht gevoel. Er stond ook een strakke wind in de tweede wedstrijdhelft. Nog voor halfweg wedstrijd viel ik alleen en het was afzien tot de finish. Ik finishte uiteindelijk als 25ste in een tijd van 50'10" ofwel zo'n 4 seconden sneller dan in 2014.

Op zondag 13 september liep ik opnieuw de halve marathon in Nieuwpoort. De bedoeling was om op mijn beoogde marathontempo de wedstrijd af te werken. Tijdens de eerste twee kilometer had ik nog het gezelschap van duatlon topper Kenneth Vandendriessche, maar daarna besloot ik te versnellen. Ik had een goed gevoel en kon bijna de volledige wedstrijd op een egaal tempo lopen. Ik won de wedstrijd voor de 6de maal. Ik klokte af in een tijd van 1u07'19". Een mooie laatste test in functie van de marathon van Berlijn.

​

Op vrijdag 14 augustus stond opnieuw een lactaattest op het programma voor mijn atleten. Dit doe ik altijd in samenwerking met Rik Hoste van Running and More. Paul De Zutter, Jimmy Bultinck, Misha Declercq waren de atleten die de test hebben ondergaan. De resultaten waren zeer goed. De nieuwe zones werden opnieuw vastgelegd en zo kunnen we opnieuw optimaal trainen. Je kan snel lopen op training of veel kilometers malen, maar train je wel optimaal? Misschien loop je telkens in je grijze zone en hebben deze kilometers geen nut. Loop je te snel dan kan je onmogelijk je drempels verbeteren. Wat wil je bereiken met je trainingen? Vo2max, vermogen, aerobe capaciteit, ... !

Met enkele West-Vlaamse atleten vormen we sinds kort de West-Vlaamse alliantie. We zoeken elkaar op om zoveel mogelijk trainingen samen te kunnen afwerken. Dat gaat van duurlopen tot intervaltrainingen en telkens op andere locaties zodat iedereen eens in zijn buurt met de groep kan trainen. Elkaar sterker maken is de boodschap en de resultaten lieten niet lang op zich wachten.

Alexander Diaz Rodriguez werd wereldkampioen bij de masters M35 in het Franse Lyon. Dit op de 5.000m en 10.000m. Op het open PK 10.000m in het Oost-Vlaamse Ertvelde scherpte hij zijn persoonlijke besttijd aan tot 30'24"50 of 7 seconden beter dan in 2007.

Zelf brak ik mijn 8 jaar oude besttijd op de 5.000m. In de gietende regen snelde ik bij het BK naar 14'27"27" of 8 seconden sneller dan in 2007.

Paul De Zutter bracht zijn besttijd op de 5.000m op 15'26" en op de 10.000m verbaasde hij vriend en vijand door maar liefst 1'35" van zijn besttijd te doen. In Ertvelde klokte hij na 25 pisteronden af na 31'26"37.

Veerle Dejaeghere draait de laatste weken heel wat meer volume. Op een 10km in Nederland liep ze naar een zeer mooie tijd van 33'22". Een tijd die ze de afgelopen twee jaar niet meer liep. Veerle werkt intussen toe naar de marathon in Berlijn op zondag 27 september. Het wordt haar debuut op deze afstand.

Jimmy Bultinck vierde zijn wederoptreden na zijn marathon met een 2de plaats in Wijnendale. Jimmy mikt op een sterke prestatie bij het BK marathon in het Nederlandse Eindhoven. Een tijd onder de 2u30' zou alvast super zijn.

Misha Declerck liep van de ene goede prestatie naar de andere. Volgend seizoen wil hij zich tonen in de crossen bij de aangeslotenen en wil hij toewerken naar een goede marathon.

Tom Meire werkt intussen aan een goede basis voor het winterseizoen. Hij won de strandloop in Heist en deed 4km lange het tempowerk voor Alexander bij de 10.000m in Ertvelde.

Loewis Kinget is pas eerstejaarsjunior en liep onlangs naar 9'04" op de 3.000m. Er zat zeker meer in, maar hij heeft nog vele jaren voor zich. Zijn debuut op de 5.000m staat dinsdag op het programma. Deelname aan het BK junioren in Brugge is het doel.
...

Op zaterdag 8 augustus trok ik de wedstrijdschoenen aan in buurgemeente Wijnendale (Torhout) voor de voorlaatste wedstrijd van het Scott2Run criterium. We moesten zo'n 11,8km afleggen, waarvan het grootste deel op onverharde paden doorheen Provinciaal domein d' Aertrycke. Na zo'n 1km doken we het bos in en nam ik de leiding over van een te snel gestarte atleet. Ik zocht gewoon mijn eigen tempo en na enkele kilometers had ik al een bijzonder mooie voorsprong. Enkel een loslopende hond na 9km bracht me even tot stilstand, maar de zege gaf ik niet meer uit handen.

Ik won de wedstrijd me zo'n twee minuten voorsprong op mijn atleet en dorpsgenoot Jimmy Bultinck. Misha Declerck maakte nog eens 14 seconden later het Aartrijks podium compleet en daar hadden we op voorhand op gehoopt.

Ik bouwde niet af naar deze wedstrijd, maar toch draaide het goed. Alvast een opsteker voor wat nog komen moet. Bedankt aan alle supporters!

Hier klikken om te bewerken.