Twee dagen voor de wedstrijd voelde ik me niet goed. Ik had een grieperig gevoel en vreesde voor mijn deelname op zondag. Gelukkige voelde ik me een dag later al heel wat beter en zo trok ik met Stefan Van den Broek, Erik Caluwaerts, Dieter Vanstreels en Karen Van Proeyen naar Egmond aan zee.
Snelle eerste drie kilometer
Naast de volledige Nederlandse top en subtop kwamen er ook heel wat sterke belgen en Afrikanen aan de start. Ik startte goed. Het tempo lag meteen heel hoog. Na 1km klokte ik 2.53. Het was knokken om in de omvangrijke kopgroep te blijven. Het twee kilometerpunt passeerde ik na 5.48. Ik moest evenwel de rol vooraan lossen en liep tussen twee grote groepen in.
7km lang wind tegen op het strand
Op het strand kregen we de wind tegen bij hoog water. Ik werd ingelopen door een groepje met daarbij enkele Nederlanders en belgen. Ik voelde mij één van de sterksten van mijn groep en deed heel wat kopwerk. Zo liep ik het gaatje dicht met Hugo Van den Broek, Lander Van Droogenbroeck en Paul Zwama. Het was lastig lopen op het strand. Na 10km verlieten we het strand en op de helling die ons naar de duinen leidde had ik het moeilijk. Ik had geen macht meer in mijn benen.
Slecht gevoel bij het verlaten van het strand
In de duinen ging het tempo de hoogte in en ik moest mijn groepje laten gaan. Ik kon niet reageren. Mijn benen voelden als lood aan en zo beloofde het nog een zware tweede wedstrijdhelft te worden. Ik onderging de wedstrijd en probeerde er nog alles uit te halen. In plaats van zelf atleten in te halen werd ik na zo'n 15km bijgehaald door Paul Zwama en Stefan Van den Broek. Ik probeerde bij Paul aan te pikken, maar tevergeefs.
Na 17km opnieuw het goede gevoel te pakken
Samen Op een hellend stuk vond ik dan toch de kracht terug en liep ik opnieuw weg van Stefan. Ik focuste mij op Paul Zwama die niet zo ver voor mij liep.
Op de zware Bloedweg na 19km wist ik het gaatje met Paul te dichten. Samen trokken we goed door richting de finish. In de laatste kilometer gingen we nog voorbij Zac Freudenburg. In de sprint moest ik evenwel mijn meerdere erkennen in Paul en zo werd ik 28ste in een tijd van 1u07'42".
Eindbalans
Tevreden kan ik niet zijn, want het gevoel zat niet goed. Toch ben ik blij dat ik mij tijdens het slot van de wedstrijd nog wat kon verweren. De weg naar de marathon van Rotterdam is nog lang. Eens een mindere wedstrijd kan altijd. Liever nu dan op 13 april in Rotterdam. De conditie is zeker goed. Dat bleek nogmaals uit mijn laatste lactaattest. Mijn volgende wedstrijd wordt de marathon van Mumbai in India op zondag 19 januari. Daar ben ik tempomaker voor de eerste dames. Ik kijk er alvast naar uit.
Klik hier voor de uitslag van de Egmond halve marathon.