Als je ziet dat atleten als Veerle Dejaeghere en Lander Van Droogenbroeck ook al moeite doen om met ons mee te komen trainen in Zottegem dan wil dat toch al iets zeggen. Deze trainingen zijn dan ook zeer belangrijk.
Als je nog progressie wil maken moet je ook wat moeite willen doen. Je moet je willen verplaatsen om met sterke atleten samen te kunnen trainen. Als je die moeite al niet wil doen, dan heb je volgens mij geen ambitie om nog progressie te maken! Veel te veel atleten blijven op hun eilandje trainen in plaats van eens verder te kijken dan de eigen trainingsgroep of eigen club. Veel trainingen kunnen met andere atleten afgewerkt worden. Je moet de krachten bundelen om samen sterker te worden. Hoe vaak ik niet te horen krijg van atleten dat ze thuis hun training gaan afwerken of dat ze het niet zien zitten om zich enkele kilometers te verplaatsen. Ik vind dat bijzonder spijtig, maar ik wil ook de rekening niet maken van deze atleten. Ze moeten zelf weten wat ze willen. Ik weet alvast wat ik wil!
Iedereen moet duurlopen doen, waarom niet met verschillende atleten uit bv. West-Vlaanderen op een bepaalde plaats en een bepaald uur afspreken om samen die duurlopen af te werken? Je kan bv. eens trainen in Beisbroekbos (Brugge), of in Groenhove bos (Torhout), Aertrijke bos (Torhout), Bulskampveld (Beernem), Tillegembos (Brugge), ... of ergens anders of er kan eens een duurloop afgewerkt worden op straat. Het zal nooit voor iedereen lukken, maar als je al met een paar atleten bent dan is dat al voldoende. Alleen is maar alleen!
Terugblik op mijn sportief jaar 2012!
Als ik terugkijk op mijn sportief jaar 2012 dan kijk ik met een bijzonder tevreden gevoel terug. Er was opnieuw vreugde en er was opnieuw wat ontgoocheling. Het ene doel werd bereikt en het andere dan weer niet, maar dat is topsport!
In Nederland liep ik begin 2012 voor het eerst de zware halve marathon van Egmond. Ik werd er 16de in een bijzonder sterk deelnemersveld en klokte met 1u05'38" een nieuwe besttijd op deze afstand. Ook op de 10 mijl liep ik een nieuwe besttijd. Bij de dam- tot damloop in Amsterdam/Zaandam eind september klokte ik af na 49'03", ofwel zo'n 40 seconden sneller dan mijn besttijd uit 2011.
Ik won 13 wedstrijden in 2012: de Corrida in Aalst, de 20km van Kortemark, de Kasseiloop in Eernegem, de Lakosta halve marathon, de Roermond City Run, de Permekeloop in Jabbeke, de marathon van de Nacht van West-Vlaanderen in Torhout, een 5.000m in Oordegem, Dwars door Mariakerke, de halve marathon van Nieuwpoort, de halve marathon van Meulebeke, de 20km des Ardennes en de Kerstloop in Brugge.
Zilver op het Belgisch- en Vlaams kampioenschap halve marathon
In 2011 was ik de beste in de stratenloopklassieker Dwars door Brugge, in 2012 verloor ik nipt de sprint voor de eerste plaats van Alexander Diaz Rodriguez. Ik liep evenwel een snellere eindtijd dan toen ik de wedstrijd won. Het is altijd spijtig een wedstrijd in de sprint te moeten verliezen. Het overkwam me ook bij het Belgisch- en Vlaams kampioenschap halve marathon begin oktober in Kuurne. Pas op de dag zelf besliste ik om deel te nemen. Ik had bijzonder goede benen en trok dan ook meteen door van bij de start, de bedoeling was om heel wat snelle mannen vroeg in de wedstrijd kwijt te spelen en dat lukte me dan ook. Uiteindelijk bleven enkel Nick Van Peborgh en de Marokkaan Lahcen Bourzak vooraan over.
Ik bleef het tempo hoog houden, maar definitief kraken deden mijn metgezellen niet. Doordat het wegdek er intussen nat bij lag nam ik in de bochten geen risico met het oog op mijn marathon negen dagen later in Eindhoven. In de sprint had ik geen verhaal op de versnelling van Lahcen en Nick en zo finishte ik er als derde. Ik pakte op die manier zilver op het Belgisch- en Vlaams kampioenschap en daar ben ik best tevreden mee. Deze wedstrijd was geen doel op zich, maar toch hoopte ik op de gouden medaille, want ik voelde mij de sterkste in de wedstrijd.
8ste plaats op het Europees kampioenschap veldlopen voor clubs
In 2012 trad ik samen met nog 5 andere atleten van Atletiekclub Eendracht Aalst aan bij het Europees kampioenschap veldlopen voor clubs in het Spaanse Castellon. We deden het bijzonder goed tussen de sterke teams uit Europa, een mooie 8ste plaats was het resultaat.
Belgisch kampioen veldlopen met Eendracht Aalst
Anderhalve maand na het EK werden we net als in 2011 Belgisch kampioen veldlopen met onze club en zo mogen we op 3 februari 2013 opnieuw de Belgische eer verdedigen op het Europees kampioenschap veldlopen voor clubs. Deze gaat opnieuw door in het Spaanse Castellon. Op het Belgisch kampioenschap veldlopen liep ik individueel een sterke wedstrijd, elke ronde wist ik atleten in te halen om uiteindelijk als 19de te finishen.
Voor de derde maal winnaar van de marathon tijdens de Nacht van West-Vlaanderen
De marathon tijdens de Nacht van Vlaanderen was voor mij opnieuw een hoogtepunt. Bij mijn vierde deelname wist ik deze zware wedstrijd voor een derde maal op mijn naam te schrijven. Van bij de eerste kilometer zocht ik mijn eigen tempo en zo begon ik aan een 42km lange solotocht. De hevige koude wind maakte het wel zwaar, toch klokte ik nog een tijd van 2u25'. Deze marathon blijft me nauw aan het hart liggen, mijn eerbetoon aan mijn in 2008 overleden trainingsmakker en goede vriend Tom Compernolle.
Hoogtestage Sankt-Moritz: kilometers malen op 1.800m hoogte
Halfweg de maand augustus trok ik samen met Norddine Amrani en Kristof Haverbeke naar het Zwitsere Sankt-Moritz voor een drieweekse hoogtestage. Ik kon er bijzonder goed trainen met oa. Frederic Van den Heede, Dieter Van de Walle, Norddine Amrani, Patrick Stitzinger, ... . Kristof Haverbeke was mijn vaste begeleider op de fiets en naast de piste. Het was een bijzonder fijne periode. Mijn vriendin Charlotte vergezelde mij daar de eerste 10 dagen. Ik vond het leuk dat ze er ook kon bij zijn. Hopelijk kan ik in 2013 opnieuw richting Sankt-Moritz om er mijn najaarsmarathon voor te bereiden.
Na mijn hoogtestage moest ik opnieuw mijn draai wat vinden, want een echt fris gevoel had ik in lange tijd niet meer gehad omdat ik bewust niet wilde afbouwen. Met heel wat kilometers in mijn benen trok ik dan ook naar de halve marathons van Nieuwpoort en Meulebeke, deze wedstrijden wist ik uiteindelijk ook te winnen. Het goede gevoel kwam er pas vanaf de dam- tot damloop in Amsterdam/Zaandam. Ook bij het BK halve marathon in Kuurne had ik een zeer goed gevoel en dus kon ik met vertrouwen naar de marathon van Eindhoven.
Marathon van Eindhoven: met slecht gevoel toch nog 2u21'
Op 14 oktober was het dan zover, de marathon van Eindhoven. Ik wist dat ik met een betere conditie aan de start verscheen dan een jaar eerder toen ik uiteindelijk 2u17' liep. Ik hoopte dan ook te bevestigen, een tijd van 2u16' werd het doel. De temperaturen waren aan de lage kant, en er stond een bijzonder strakke wind. Van bij de start had ik hier dan ook last van. De spieren warmden niet op en ik kwam nooit in mijn ritme. Ik zat in de beginfase in een bijzonder mooie groep met oa. Willem Van Schuerbeeck, Lander Van Droogenbroeck en Patrick Stitzinger. We hadden met Jesse Stroobants en nog twee Afrikanen zeer goede tempomakers. Na een goede 7km moest ik de rol lossen en dit bij een tempo dat ik meermaals op training zonder problemen had gelopen. Vanaf dan stond ik er alleen voor. Ik heb vaak gedacht aan opgeven, ik ging op zoek naar nieuwe doelen in de wedstrijd.
Iets over halfweg wedstrijd liet ik mij dan inlopen door een groepje met oa. Guy Fays, Dieter Brouckaert en haas Kjell De Hondt. Na het 30km punt begon ik me dan toch wat beter te voelen en daarom besloot ik er op mijn eentje vandoor te gaan. Ik finishte uiteindelijk nog in een tijd van 2u21' ofwel mijn tweede beste tijd uit mijn marathoncarrière. De ontgoocheling overheerste na de finish, want hiervoor heb je zo hard gewerkt. Twee maanden afgezien op training voor die ene dag en als het dan niet loopt zoals je vooraf in gedachten had dan ik de ontgoocheling bijzonder groot. Vooral omdat ik over de finish kwam met het gevoel dat ik niet op mijn waarde heb kunnen strijden. Wat als ... ik de benen had van tijdens de damloop of van tijdens het BK halve marathon. Maar met 'wat als' vragen kom je geen stap verder. Je moet alles proberen te relativeren en opnieuw vooruit kijken.
Bijna drie maanden later besef ik dat ik toch tevreden mag zijn, met een slecht gevoel nog 2u21' lopen is hoopgevend voor de toekomst. Ik ben vooral blij dat ik heb doorgezet. Mentaal moet je sterk zijn om gemotiveerd te blijven, want je weet dat je je doelen niet meer kan halen. Elk jaar je besttijd lopen is niet evident, zelfs de beste marathonlopers in de wereld doen het niet. Op die ene dag moet alles dan ook meezitten!
Ook al liep ik dit jaar geen besttijd op de marathon, toch maakte ik progressie. Ik liep nieuwe besttijd op de 10 mij (49'03") en op de halve marathon (1u05'38"). In 2013 ben ik al aan mijn 10de marathon toe. Laat ons hopen dat ik in 2013 opnieuw mijn besttijd kan aanscherpen op de marathon, ik zal er alvast alles voor doen!
Strijdvaardiger dan ooit
Na mijn marathon nam ik zoals gewoonlijk een rustperiode, want je lichaam moet enkele weken herstellen van een marathon. Ook kon ik in deze periode de batterijen opnieuw opladen en op zoek gaan naar nieuwe doelstellingen. Zo kwam ik begin november aan de start van de 20km des Ardennes in Marche en Famenne. Op deze zware heuvelachtige omloop kon ik na 7km mij ontdoen van metgezel Guy Fays om uiteindelijk de wedstrijd met ruime voorsprong te winnen. Mijn strijdlust was groter dan ooit, mentaal zat het dus weer goed.
Fysiek begon ik te sukkelen met enkele kleine blessures. Deze blessures waren het gevolg van problemen met mijn bekken. Mijn kine en osteo konden uiteindelijk na enkele weken het probleem oplossen en vanaf dan kon ik opnieuw voluit trainen. Ik koos ervoor om minder wedstrijden te lopen en te investeren in de heuveltrainingen op zondag in Zottegem met jongens als Lander Tijtgat, Koen Naert, Lander Van Droogenbroeck en Jonas Roels. In de week train ik meestal alleen, maar om nog progressie te maken heb ik nood aan trainingen met sterke atleten en dat kan dus op zondag in Zottegem.
De corrida's in Langemark en Deerlijk liet ik links liggen, ik koos deze keer voor de Kerstloop in Brugge en de Crosscupmanche in Brussel. In Brugge wist ik zonder probleem de wedstrijd te winnen. In Brussel kon ik mij meten met de beste veldlopers van het land, alsook met enkele internationale topatleten. Mijn prestatie is Brussel was alvast hoopgevend voor het vervolg van het crossseizoen. Ik kies de komende maanden vooral voor hoogstaande wedstrijden om sterker te worden. Ook moet de basissnelheid nog omhoog in functie van mijn marathon.
Jullie merken dat ik opnieuw vol ambitie zit en dat ik zin heb in het jaar 2013. Ik hoop opnieuw een stap voorwaarts te kunnen zetten en vooral dat ik blessurevrij mag blijven het komende jaar. Via deze weg wens ik jullie allemaal een bijzonder gelukkig, gezond en sportief jaar toe!
Bedankt
Tot slot bedank ik alle supporters, familie, vrienden, ouders, mijn vriendin, trainer, trainingsmakkers, sponsors en iedereen die ik zou vergeten zijn voor de steun tijdens het afgelopen jaar!
Hieronder mijn jaaroverzicht in foto's: