De volgende dagen werkte ik steevast goede trainingen af. Opnieuw trok ik meermaals per dag de loopschoenen aan. Op sommige dagen nam ik verlof om optimaal te kunnen trainen. Voor mijn intervaltraining op woensdag in Tielt kon ik rekenen op mijn clubmakker Bart Verkaemer. Op vrijdagnamiddag was het Bram Vandamme die op de piste in Brugge uitstekend het tempo aangaf tijdens een VO2max training. Die dag had ik al een vetloopje van zo'n 11km afgewerkt met daarna enkele vlotte versnellingen. Na deze training begon ik last te krijgen van mijn musculus vastus medialis (quadriceps) van mijn rechterbeen. Mijn intervaltraining kon ik wel nog afwerken op de gevraagde tempo's mits wat pijn. Na deze training begon ik pijnscheuten te krijgen in mijn bovenbeen. Ik kon diezelfde avond nog naar mijn kinesist. Het verdicht was hard: twee dagen niet lopen om te beginnen. Tijdens de eerste vijf dagen van de week had ik al zo'n 165km afgehaspeld. Twee rustdagen konden enkel maar een positief effect hebben: de supercompensatie uitlokken! Tijdens het trainingsloze weekend kon ik in Torhout genieten van het trouwfeest van mijn makker Koen Naert en zijn Elise. Een dagje later kroonde mijn vriendin Charlotte zich in Moeskroen tot Belgisch beloftenkampioene op de 400m! Een topweekend zonder looptraining.
Op maandag 15 september probeerde ik opnieuw te lopen. De pijn was al veel minder voelbaar en dat was toch een opsteker. Ik hield het bij één rustige duurloop. 's Avonds zocht ik wel opnieuw mijn kinesist op, want na mijn duurloop begon mijn musculus vastus medialis opnieuw op te stijven. De kinesist zei wel dat mijn spier al heel wat beter aanvoelde dan op vrijdag. Op dinsdag 16 september haspelde ik opnieuw twee duurlopen af. Versnellingen waren nog niet aan de orde. Op woensdagmorgen deed ik een rustige duurloop met nadien enkele vlotte versnellingen. Tijdens de laatste versnellingen voelde ik toch opnieuw wat pijn, maar toch besloot ik 's avonds naar Tielt af te zakken voor mijn tempotraining. Op het programma stond 3 x 4km op marathontempo. Opnieuw zorgde Bart Verkaemer voor het juiste tempo. Het bolde vlot, maar mijn spier begon naar het einde van de tweede tempoblok opnieuw meer op te stijven. Ik gebruikte mijn verstand en hield het bij 2 x 4km. Een dagje later moest ik een rustige duurloop afwerken. Een paar keer moest ik stoppen door de pijn. Dit voelde niet goed. Een tweede training 's avonds was niet meer aan de orde en ook op vrijdag bleven de schoenen aan de kant. Zaterdagmorgen deed ik dan een rustige duurloop van 24km met Dieter Brouckaert. Daarin ook enkele vlotte versnellingen. Ik had geen last meer en ook tijdens de versnellingen ging het goed. In de namiddag kon ik met een gerust hart naar Zaandam vertrekken voor de Dam tot Damloop.