Op donderdag 27 juni vertrok ik met mijn vriendin Charlotte naar het zonnige en warme Tenerife. We verbleven er vijf dagen in het 4 sterren hotel Noelia Sur. Dit hotel ligt op amper 200m van een prachtig atletiekstadion, ideaal voor een atletiekstage. Wij genoten vooral van een deugddoende vakantie. Naast relaxen aan het zwembad maakten we ook tijd voor mooie wandelingen. Ook bezochten we het waterpretpark Siam Park en trokken we er op uit met de fiets. Een cocktail, een glaasje wijn, lekker eten, we genoten er met volle teugen van.
Aan het atletiekstadion en in de Adidas store zag ik een aankondiging voor de Adidas Canaryrun. Deze stratenloop over 8,5km ging door op zondag 30 juni doorheen het centrum van Playa de Las Americas. Ik was voldoende gerecupereerd van mijn marathon en had wel zin om mee te lopen als tussendoortje. Een dag voor de wedstrijd schreef ik mij met Liesbeth Pollentier in voor deze wedstrijd. Liesbeth was er eveneens op vakantie. Voor haar betekende deze wedstrijd haar wederoptreden in competitie.
Op zondagmorgen 9u30 gingen we van start met bijna 400 atleten. De eerste kilometer ging het alleen maar omhoog, daarna volgde er een afdaling en wat vlakke stukken. We moesten uiteindelijk drie ronden afleggen. Ik ging rustig van start om de kat wat uit de boom te kijken, want mijn tegenstanders kende ik niet. Na zo'n 300m nam ik de koppositie over van twee Spanjaarden. Ik trok het tempo de hoogte in, één Spanjaard (Ayose Perez Tejera, de winnaar van vorig jaar) haakte aan. Na 1km moest hij dan toch een gaatje laten en zo liep ik snel alleen aan de leiding. Na één ronde had ik een kleine voorsprong op de Spanjaard, die intussen het gezelschap gekregen had van de Brit Ryan Prout. Mijn voorsprong werd naarmate de wedstrijd vorderde steeds groter.
Vanaf halfweg wedstrijd begon ik heel wat atleten te dubbelen, waardoor ik af en toe wat moest slalommen. De bevoorradingspost met water zorgde telkens voor een deugddoende verfrissing. Het was opnieuw wennen om een wedstrijd te lopen bij temperaturen boven de 25 graden. Uiteindelijk wist ik de wedstrijd te winnen in een nieuw wedstrijdrecord van 27'09". Ayose Perez Tejera finishte 1'04" later als tweede en Ryan Prout maakte nog eens 7 seconden later het podium compleet. Bij de dames ging de overwinning naar de plaatselijke Olga Justo, Liesbeth Pollentier werd bij haar wederoptreden mooi tweede.
Ik heb alvast genoten van deze mooie, zware, maar sfeervolle wedstrijd. Of ik er bij één van de volgende edities opnieuw bij zal zijn dat weet ik nog niet. Dit was een mooi tussendoortje. Een opsteker is het feit dat ik goed gerecupereerd ben na mijn marathon. Deze week beperk ik mij nog tot korte duurloopjes van max. 1u met wat versnellingen in. Pas na twee weken van relatieve rust begin ik opnieuw met de intervaltrainingen.
Bekijk hier mijn interview na de wedstrijd (in het Engels): http://www.youtube.com/watch?v=HhwVddJSgl0&feature=youtu.be . Het was wat zoeken naar de juiste woorden, maar je zal me wel begrijpen. Het is niet altijd evident om na een wedstrijd meteen een vlot interview af te leveren, maar we doen ons best!
Naar de piste om mijn basissnelheid aan te scherpen
De bedoeling is om ook enkele pistewedstrijden te lopen. Dit om mijn basissnelheid aan te scherpen, dat betekent even de comfortzone verlaten. Wellicht hervat ik op 14 juli met een 3.000m bij de Flanders Cup meeting in Kortrijk. Veel zal afhangen van het weer en het gevoel op training. Op zondag 21 juli wou ik het BK 5.000m lopen in het Koning Boudewijnstadion in Brussel, maar de VAL besliste daar anders over. Omdat ik dit jaar nog geen 5.000m liep mag ik niet van start gaan, een triestige regel. Op zaterdag 27 juli loop ik dan nog de 5.000m op de Flanders Cup meeting van Ninove. Na de wedstrijd in Ninove vertrek ik samen met Kristof Haverbeke en Norddine Amrani voor drie weken naar het Zwitserse Sankt-Moritz op hoogtestage.